Het Molenstrand gelegen onder aan de muur van Altena mag je gerust een strandje met een veelbewogen geschiedenis noemen. Een geschiedenis bestaande uit goede maar ook zeker mindere tijden. Oorlog en natuurrampen hebben hun sporen achtergelaten. Weggespoeld door het zeewater of bedekt onder een flinke laag zand ligt op deze plek waarschijnlijk nog veel resten uit vroegere tijden.
Een groots plan was het zeker wat het Engelse kabinet voor ogen had in mei 1809. Het plan behelsde een landing op Walcheren. Van hieruit zou een troepenmacht optrekken naar Vlissingen en Antwerpen om de aldaar gelegen arsenalen, dokken en werven te verwoesten.
Een deel van het leger zou achterblijven om zo het eiland te bezetten. Met Walcheren vast in handen kon de Schelde (lees: Antwerpen) afgesloten worden voor de scheepvaart.
Bovendien betekende dit ook dat het tegenoverliggende Franse grondgebied ter zijne tijd ingenomen zou kunnen worden.
Hoe deze ‘Grand Expedition‘ afliep, is genoegzaam bekend. Het liep uit op een onderneming die totaal mislukte, en uiteindelijk alleen maar verliezers kende. Antwerpen werd nooit bereikt, Walcheren werd nooit bezet. Wat wel succesvol verliep, was het bombardement van Vlissingen. De stad werd nagenoeg vernietigd.
Tegen het eind van de maand juli 1809 vertrekken vanuit Engeland meer dan 600 schepen met aan boord zo’n 40000 militairen. Deze expeditie die bekend komt te staan onder de naam “ Grand Expedition “ heeft al eerste belangrijkste doel de vesting Vlissingen is.
De door de Fransen gebouwde gebouwen, forten en kroonwerken in de periode 1809-1814
Luitenant Kolonel van Heck stelt in opdracht van het departement van Oorlog een verslag op over de huidige situatie ( 1857 ) waarin de Vesting Vlissingen verkeert.
In dit eerste deel zal er een beschrijving volgen over de veranderingen die van 1807 tot begin 1814 hebben plaatsgevonden.