“Tijdens de renovatie van de boulevard kwam er een gang bloot te liggen en is dokter van Dijk (amateur-historicus) daar als eerste ingekropen. Maar al heel snel voelde van Dijk zich onwel worden en kroop snel de gang uit. Hierop werd ik gebeld en kwam ter plekke om het zuurstofgehalte meten. De meter sloeg al direct uit, er was bijna geen zuurstof. Of dokter van Dijk onwel werd door gevaarlijke gassen konden wij toen (1981) nog niet meten.”Zo beschreef voormalig brandweercommandant Murre zijn eerste kennismaking met de gangen bij de Westbeer. Hij verbood om de gangen te betreden, eerst een nacht laten ventileren en dan de volgende dag verder kijken.
“De volgende dag ben ik als eerste de gangen ingegaan, met adembescherming en zuurstoftoestel, om te controleren of er nu wel voldoende zuurstof aanwezig was, en dat was er. “
Met het sein veilig is de brandweercommandant samen met twee heren van de gemeente bouw- en woningtoezicht de gangen ingegaan voor inspectie. Er is toen ook een foto gemaakt door een persfotograaf en deze foto is onder andere opgedoken in een artikel in het blad ‘ Boulevard Allegaar ‘ uitgegeven in 1993. Het artikel kreeg de titel : “ spannende verhalen rond onderaardse gangen”.
“ Als je goed naar de foto kijkt zie je dat ik een witte blouse draag en een stropdas. Ik was in die tijd ondercommandant en bij een melding stuur je dan meestal een ploeg erop af, maar ik vond dit zo interessant dat ik zelf ben gaan kijken. En als ondercommandant draag je altijd een stropdas”.
En dan het mooie : “ Volgens mij heeft men toen een toegang behouden, om er later nog eens in te kunnen. En deze toegang ligt onder een grote vierkante steen, of was het nu een mangat ?”.
Deze week heb ik vele verhalen gehoord, vaak uit eerste hand.
Verhalen van twee tachtigjarige Vlissingers waarvan de een kort na de bevrijding met zijn vrienden door de gangen op Boulevard de Ruyter struinde en terecht kwam in de opslagruimte voor torpedo’s. En de andere tachtigjarige die de gangen vanuit de Gasthuisstraat gebruikte om sneller op het Kleine Zandje te komen. Maar hierover heb ik al geschreven in het stukje “ verhalen uit het verleden “ .
En ik weet dat het verhaal nog niet ten einde is, er is nog meer gebeurt deze dagen. Maar daarover binnenkort meer.
