Vol ontzag heb ik kortstondig staan kijken hoe iemand bezig was met het afbikken van grond en zoutresten. ” het lijkt wel cement “, sprak hij terwijl het zweet van zijn gezicht gutste . Ik voelde mij een beetje ongemakkelijk om op het gemakje te blijven staan kijken hoe iemand hard aan het werk was. Het resultaat mag er wel wezen van al dit harde werken. De beer wordt steeds mooier aan de de binnenzijde.
Na verwijdering van de grond en zoutresten komt er een kleine nis of een toegang tot het secundaire mijnsysteem te voorschijn. Deze ruimte is dichtgemetseld met een enkele laag steen. Hopelijk maakt men hier nog een opening in. Aan de zijkant is een schanier te zien waarmee de ruimte afgesloten kon worden.